“Wanneer u claustrofobie heeft, bent u bang voor ruimtes die klein zijn of waar u zich in opgesloten voelt. Als Parkinsonians weten wij maar al te goed wat dit voor een impact heeft als we lopend tussen kleine ruimtes moeten manoeuvreren. Dit kunt u ook krijgen in de auto. Denkt u maar aan tunnels, boten, veren en files. Als claustrofobicus kunt u om allerlei redenen extreem bang zijn voor een auto-ongeluk en de gevolgen daarvan”.
Tips:
“Probeer eerst claustrofobie vrij te worden buiten de auto. Ga stap voor stap de confrontatie aan. Desgewenst met behulp van een deskundige”.
“Als u de claustrofobie buiten de auto onder controle heeft wordt het tijd om ook weer eens achter het stuur te kruipen. Neem eerst plaats in de auto zonder te gaan rijden. U kunt de eerste paar keren dit met uw partner of hulpverlener doen. Daarna alleen. Ook hier doet u dit stap voor stap. Zorg voor een ontspannen klimaat in de auto, zoals favoriete muziek of een praatprogramma waarin u geïnteresseerd bent (maar laat u niet teveel afleiden van de verkeerstaak!), uw favoriete kleur en geur”.
(Citaten uit het boek “Omgaan met Rijangst”)
(Bron: “Omgaan met Rijangst”; auteurs: Jan van den Berg, Cindy Boon en Laura van Bergen; uitgever: Bohn Stafleu van Loghum; Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer)
