In werkelijkheid is het droevig gesteld met ‘Gods akkers’ – Foto AI Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer
‘The State must at all times maintain the loyalty of the common people. Otherwise, defeat is inevitable’
‘You’ve poisoned all our hopes, we have nothing now. And what of the children? What has this done to them? Damn you for the pain they must feel’
Op vrijdag 11 april a.s. gebeurt er iets bijzonders in de geschiedenis van Parkinson Vereniging!
Voor het eerst voert de Vereniging actie, samen met FNV Vakbond en Natuur & Milieu, tegen toelating en gebruik van #pesticiden. (Er komt steeds meer wetenschappelijk bewijs dat er een relatie bestaat tussen blootstelling aan pesticiden en o.a. de Ziekte van Parkinson.)
De actie is net zo uniek als spannend want het is een gegeven dat mensen met #parkinson veelal niet de conditie en energie hebben om voor zichzelf op -en al helemaal niet in actie- te komen.
Daarom roepen we sympathisanten en betrokkenen bij mensen met Parkinson op om samen naar Den Haag te gaan en daarmee mensen met Parkinson een gezicht te geven. (We weten dat voor politici vooral de massa telt..)
Parkinson Café Heemskerk | Beverwijk organiseert het vervoer voor iedereen in en rond Noord Holland die mee wil. We hebben een touringcar voor 44 personen gereserveerd die hen van Heemskerk NS naar Den Haag en terug brengt. We vragen een eigen bijdrage van € 7,50 aan iedereen die dat kan betalen. Wil je van ons aanbod gebruikmaken?
Stuur een DM met je naam, telefoonnummer en email. Dan kunnen we je op de hoogte houden van reisschema en locatie.
En als er meer belangstelling is dan er plek is in de bus dan organiseren we extra bussen.
👉 Partij voor de Dieren Fryslân wil 🌷 bloemen zonder landbouwgif 🍏 in een appel kunnen bijten zonder gif 💚 gezondheid van mens, dier & natuur voorop
👉 Helaas zijn we nog niet zo ver. Nederland staat op de 2e plaats van landen met het hoogste gebruik van landbouwgif. 🤦 Overal in Nederland wordt landbouwgif gevonden: in voedsel, huisstof, ontlasting, in de bodem, water, tuinen, parken. Een wonder als ergens géén landbouwgif in zit ❌
👉 Hoe onze overheid omgaat met gezondheid van mens, dier en natuur? ☠️ Landbouwgif mag worden gebruikt totdat definitief bewezen is dat het geen ziektes – bijvoorbeeld de ziekte van Parkinson – veroorzaakt. Terwijl uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat er wel degelijk risico’s verbonden zijn aan veelvuldige blootstelling landbouwgif 👉 voor boeren, tuinders, omwonenden en hun kinderen. Zij hebben een grotere kans op de ziekte van Parkinson, verschillende kankersoorten, voortplantingsproblemen, immuniteitsproblemen, autisme en ADHD. En als je ziek wordt, moet jij bewijzen dat het door landbouwgif komt ❌
👉 Belangen v/d landbouwindustrie die zwaarder wegen dan gezondheid? Dit moet stoppen! Daarom zijn wij op 11 april bij de manifestatie Pesticide Vrij-Dag in Den Haag 💚
Is it possible to have a self-sufficient farm on half a hectare?
✅ A self-sufficient farm allows for the production of food and other resources without relying on external sources.
✅ On half a hectare, it’s possible to raise animals, grow vegetables, and fruit trees, ensuring a varied production.
🌱 Benefits of a self-sufficient farm: 🧑🌾 Savings on food and dairy products. 🧑🌾 Consumption of fresh, healthy, and eco-friendly foods. 🧑🌾 Use of animal manure as natural fertilizer. 🧑🌾 Reduction of ecological footprint and environmental impact. 🧑🌾 A more peaceful life and connection with nature.
🐄 Planning and organization For success, it’s essential to: ✅ Plan the space efficiently. ✅ Choose suitable animals and plants. ✅ Implement crop rotation. ✅ Recycle waste and use natural resources.
‼️ Recommended animals for a self-sufficient farm: 🐄 Dairy cow – Produces milk, cheese, butter, and meat. 🐏 Goats – Great option for milk and cheese. 🐖 Pigs – Consume kitchen scraps and provide meat and sausages. 🐓 Chickens – Provide eggs and meat. 🐇 Rabbits – Reproduce quickly and provide meat and fur.
Titiano Vecellio, Pieve di Cadore 1488/90, Venetië 1576. Venus van Urbino 1538, olieverf op doek 119×165. Florence Office Gallery – Urbino’s Venus is een van Titiaans beroemdste werken en toont een emblematische figuur van een jonge bruid die zich aankleedt om deel te nemen aan de viering van het ritueel dat in Venetië bekendstaat als “il toccamano”. Het was een huiselijke en niet-kerkelijke ceremonie waarbij jonge aanstaande vrouwen, door de hand van de bruidegom aan te raken, hun toestemming voor het huwelijk gaven. Titiano neemt de impuls om een verleidelijke Venus te schilderen naar aanleiding van een iconografie die is ontstaan in de Eerste Renaissance en is geïnspireerd door de oude figuratie van de “Venus pudica”. Het meisje, naakt liggend op een bed van spreien, kijkt de toeschouwer aan met verleidelijke en zachte ogen, terwijl ze met haar linkerhand de pub verbergt en in haar rechterhand een boeket rozen vasthoudt, symbool van de Godin en van plezier en volharding in de liefde. Aan het voeteneind van het bed roept de slapende hond om huwelijkse trouw. De achtergrond toont een verfijnde omgeving, eigen aan een rijk patriottisch huis uit Venetië van de Vijf Eeuwen. Twee polsbandjes zijn in de problemen: de ene probeert stiekem in de prullenbak te sluipen waaruit ze net de weelderige gouden en blauwe trouwjurk heeft gehaald, zichtbaar op de schouder van de andere polsband die op de rechtervoet staat. Op de vensterbank is de pot met mirte, een plant die traditioneel in verband wordt gebracht met Venus, een verdere verwijzing naar de volharding in de liefde die nog steeds de hond aan het voeteneind van het bed streelt. Op dit doek bevestigt Titiano zijn buitengewone talent om intensiteit en karakter aan personages te geven, evenals een ongeëvenaarde kennis om de zachtheid van de incarnaties en de kwaliteit van de materialen terug te geven. Zoals een brief uit 1538 getuigt, werd het schilderij van de “naakte vrouw” door Guidobaldo II della Rovere rechtstreeks van Titiano gekocht; het doek arriveerde vervolgens in 1631 in Florence met de erfenis van Vittoria della Rovere, laatste van het Huis en echtgenote van de Groothertog van Toscane, Ferdinando II de’ Medici. Lange tijd werd het tentoongesteld in de Tribune van Officieren naast de Venere de’ Medici, waarschijnlijk in een gewenste vergelijking tussen de twee opvallende schoonheden, het klassieke en ideale van het antieke beeld en het moderne en vleselijke geschilderd door Titiaan. Bron: Fragmenten
Heeft u zelf de ziekte van Parkinson of een parkinsonisme? Of heeft (een van uw) familieleden een van deze diagnosen? En bent u en/of is een van uw naasten blootgesteld aan pesticiden? Vertel dan uw verhaal hierover bij dit meldpunt van de Parkinson Vereniging. Deze ervaringsverhalen zijn heel belangrijk om de boodschap over te brengen en uw belangen goed te kunnen behartigen.
De vragen zijn slechts bedoeld om het u makkelijk te maken uw melding te doen. U bent niet verplicht antwoord te geven op alle vragen. Uw eigen toevoegingen zijn meer dan welkom!
Vul hieronder uw antwoorden op de pagina van de Parkinson Vereniging,
Deze regel is wijs voor een goede gezondheid: eet alleen als je wilt en geniet van voedsel. Kauw grondig opdat het je goed doet. Kook het goed, eerlijk en zonder kruiden. Hij die medicijnen slikt doet daar slecht aan
Leonardo Da Vinci
De schaduwkant van de growth mindset
De belofte van de growth mindset is simpel: je kunt groeien, zolang je dit maar gelooft en je je er op de juiste manier voor inspant. Het idee inspireert, maar kent ook een schaduwkant. Wat zich presenteert als een zacht motiverende gedachte kan ontaarden in een eigen schuld dikke bult-gevoel. Want wat gebeurt er als we groei niet alleen als mogelijkheid zien, maar ook als constante verplichting? Hoe kunnen we groeien in ons denken over groeien?
Wat is een growth mindset?
De term ‘growth mindset’ werd voor het eerst geïntroduceerd door Carol Dweck, hoogleraar psychologie aan Stanford University. Volgens haar verwijst een growth mindset naar het geloof dat vaardigheden en intelligentie ontwikkeld kunnen worden door inzet, het gebruiken van de juiste strategieën en volharding. Dit staat tegenover een ‘fixed mindset’, waarbij je denkt dat talenten vaststaan en aangeboren zijn. Dweck laat in haar werk zien dat het stimuleren van een growth mindset tot meer groei leidt. Zo bleek uit een van haar bekende experimenten dat kinderen die werden geprezen om hun inzet (“Wat heb jij hard gewerkt!”) minder snel opgaven en eerder moeilijkere uitdagingen aangingen dan kinderen die complimenten kregen over hun intelligentie (“Jij bent duidelijk heel slim!”).”
In veel scholen en organisaties wordt het idee van een groeimindset inmiddels omarmd en ook wij gebruiken het regelmatig in trainingen als een tegengif tegen perfectionisme. Het biedt troost en ruimte voor actie wanneer je je realiseert dat fouten maken erbij hoort en zelfs noodzakelijk is om te kunnen leren. Het spoort aan om te experimenteren, nieuwe uitdagingen aan te gaan, vragen te stellen en zelf het heft in handen te nemen.
De schaduwzijde van de growth mindset
Maar naast dat de groeimindset ons helpt te groeien, heeft het ook een gevaarlijke kant. Want wat gebeurt er wanneer constant de nadruk op groei en ‘effort’ wordt gelegd? Wat als leerlingen steeds maar weer worden aangespoord om door te zetten en werknemers continu worden gevraagd om zichzelf te verbeteren? De growth mindset past perfect in wat filosoof Byung-Chul Han de ‘prestatiesamenleving’ noemt. In zijn boek ‘De vermoeide samenleving’ beschrijft hij hoe we niet langer onderdrukt worden via mechanismes van dwang en controle, maar dat we hebben geleerd onszelf te dwingen tot constante productiviteit. We zijn gegaan van een commando-samenleving waarin centraal stond wat we niet mogen, naar een samenleving waar het ‘kunnen’ de boventoon voert. “In plaats van verbod, gebod en regulering, komen project, initiatief en motivatie”, schrijft Han. Daarbij komt de controle en druk niet meer van buitenaf, maar hebben we deze geïnternaliseerd. We dwingen onszelf om steeds maar productiever te worden. De growth mindset belooft vrijheid – de vrijheid om te proberen, te leren en te ontwikkelen. Maar in een prestatiecultuur slaat dit om in een nieuwe vorm van dwang: de verplichting om jezelf voortdurend te verbeteren.
We worden zo niet vergevingsgezinder naar falen, maar verschuiven slechts wat telt als falen. Wanneer we het gevoel krijgen dat een growth mindset een vereiste is, is falen niet langer simpelweg ‘iets niet goed kunnen’; maar wordt falen het gebrek aan groei. Je faalt als je niet alles geeft om beter te worden. Je faalt als je je werk prima doet, maar niet die extra kilometers rent. Je faalt als je middelmatig bent in een hobby en er geen side hustle van weet te maken. Je faalt als je echt geen idee hebt wat je dit jaar nu weer als ontwikkeldoel moet hebben.
Je kunt zelfs falen in falen. Die omgevallen toren van blokjes is niet meer slechts dat –een omgevallen toren van blokjes-, nee, het is een les die je moet leren. En mocht je falen in de les leren van falen, dan is dat natuurlijk het grootste falen.
In plaats van dat een groeimindset een alternatief biedt voor onze prestatiegerichte cultuur, vloeit het er naadloos in en legt het nog wat extra druk op het maakbare. Hoe goed we ergens in worden is niet afhankelijk van onze aangeboren talenten, maar van onze mindset en inzet, leren we onszelf te vertellen. Als het niet lukt, heb je geen excuus, het ligt toch echt aan jezelf en volgende keer moet je nog harder je best gaan doen. In plaats van dat de growth mindset ons helpt liever voor onszelf te zijn, draagt het zo bij aan de constante oorlog die we met onszelf voeren.
Het resultaat? Stress, burn-out, depressie, angst, constante ontevredenheid en vooral uitputting – van onszelf en van onze wereld.
Voorbij instrumentele rationaliteit
In onze adoratie van groei, gaan we namelijk vaak voorbij aan een cruciale vraag: wat voor groei is goed voor ons? Wat voor groei helpt ons een gelukkiger leven te leiden, wat voor groei helpt de mensen om ons heen en wat voor groei is waardevol voor de wereld waarin we leven? En al helemaal vergeten we de vraag te stellen: wat voor soort groei leidt tot achteruitgang?
In de sociologie en filosofie is er een bruikbaar onderscheid dat helpt om hierover na te denken: het onderscheid tussen instrumentele rationaliteit en waarde-rationaliteit. Instrumentele rationaliteit is denken dat gericht is op hoe we een specifiek doel bereiken. Groei is vanuit dit perspectief efficiënter worden in het bereiken van doelen. Waarde-rationaliteit gaat om het denken over welke doelen, en dus ook welke groei, het nastreven waard zijn. Instrumentele rationaliteit gaat over het hoe, waarde-rationaliteit over het waarom.
Max Horkeimer schreef in de jaren 40 dat het denken steeds instrumenteler was geworden. Sinds de Verlichting werd de rede meer en meer ingezet om de wereld efficiënter en beheersbaarder te maken, zonder oog voor de destructieve gevolgen hiervan.
En nu in de 21e eeuw is slim inmiddels veranderd in SMART (specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden).
In een samenleving waarin instrumentele rationaliteit domineert, wordt een groeimentaliteit ook snel een middel voor het bereiken van meer efficiëntie, betere prestaties en hogere productiviteit, zonder dat het uiteindelijk echt bijdraagt aan het welzijn van jezelf en anderen. Als je niet uitkijkt wordt alles ingekapseld door deze logica. Je mediteert om meer werk aan te kunnen zonder te stressen, wandelt om scherper te denken en beoordeelt je relatie op de bijdrage die het levert aan je persoonlijke groei. Voor je het weet, is álles een optimalisatieproject geworden. We vergeten de vragen van de waarde-rationaliteit: waarom willen we groeien, en waartoe leidt dit? Wat is er werkelijk nodig om tot vooruitgang te komen? In wat voor wereld willen we leven?
Groeien in en ons denken over groei
Zitten we vast in deze manier van omgaan met groei? Niet als we een growth mindset aannemen en geloven dat we kunnen groeien in ons denken over groei!
We kunnen met elkaar in gesprek gaan over onderliggende waarden. We kunnen kinderen aanmoedigen om lastige vragen te stellen en te filosoferen over antwoorden. We kunnen volwassenen aanmoedigen om dit ook te doen. We kunnen lessen trekken uit de momenten dat we uitgeput zijn en het gevoel hebben dat we onszelf voorbij zijn gerend.
En we kunnen dat soms ook gewoon even lekker niet doen.
Gepubliceerd door Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer
PARKINSON(ISME) EN VERKEERSDEELNEMER
Voorwoord
Sinds april 2019 heb ik de diagnose Parkinson en moest mijn werkzaamheden als rijinstructeur, rijangstcoach en handels agent staken. Hierop heb ik besloten om mijn skills in te zetten als vrijwilliger voor de Parkinson Vereniging. Dit met doel om mijn mede Parkinsonians te kunnen ondersteunen met advies in onder andere Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer. Met meer dan 35 jaar ervaring als Rij instructeur, Faalangstdeskundige, Rijangst coach, Verkeersdocent en Inzicht in het karakter van mensen, Menskunde, Psychologie, Savoir-vivre (vermogen om sociaal met anderen om te kunnen gaan en zich maatschappelijk gepast en welgemanierd te gedragen) en Wereldkennis kan ik u ondersteunen.
Door mijn expertise ben ik uitstekend in staat om het beste in mensen naar boven te halen. Heeft u een vraag schroom dan niet om deze via de website of per mail aan mij te stellen.
Deze website is een verlengstuk voor de website van de Parkinson Vereniging.
Als geen ander weet u wat de ziekte Parkinson met u en uw naasten doet. Het kan u op diverse manieren belemmeren om deel te nemen aan het verkeer. Zowel als voetganger (met stok, rollator), fietser (twee of driewielig), scootmobiel, invalide voertuig en automobilist kan het zeer complex worden als er op enige wijze angsten bij gaan ontstaan.
De opzet van deze website is zo dat ik u van alle soorten angsten bij het autorijden iets mee wil geven. Maar dit is uiteraard ook toepasbaar op andere weggebruikers zoals voetganger (freezen) en fietser (balans) in de breedste zin van het woord.
Dit is niet alleen voor u van toepassing, maar ook voor diegene die met u mee is.
Ik wens u nog veel veilige kilometers toe en hoop dat u iets aan mijn adviezen heeft.
Vriendelijke groet,
Hans van Geluk
Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer
Bekijk meer berichten
Eén opmerking over 'Editie Glyfosaat/PFAS 80 – ‘Don’t accept that what’s happening. Is just a case of others’ suffering’ – Parkinson, verkeer en meer 06-03-2025'
'A fight we might be able to win, if we just want to' 
Eén opmerking over 'Editie Glyfosaat/PFAS 80 – ‘Don’t accept that what’s happening. Is just a case of others’ suffering’ – Parkinson, verkeer en meer 06-03-2025'