“Parkinson maakt het leven complex, maar ook verkeer- en rijangst maken het leven complex"
Editie Glyfosaat/PFAS 73 – ‘And how long can this go on? How long before it breaks up, how long, I wanna scream, oh yeah!’ – Parkinson, verkeer en meer 21-01-2025
Sommige toxicologen hadden in de Volkskrant en NRC kritiek op mijn boek ‘Paniek om niets’ (soms zelfs zonder het boek gelezen te hebben). Er zijn er ook heel wat die het met mij (chemicus) eens zijn dat we onnodig bang zijn voor minieme hoeveelheden ‘gif’ . Zie ook de Vlaamse hoogleraar Jan Tytgat in het AD van vandaag. In ‘Paniek om niets’ maak ik duidelijk dat er een (vrijwel onbekende) meetrevolutie is geweest, van ppm (parts per million, 0,0001 procent) tot ppt (parts per trillion, 0,0000000001 procent) en nog nauwkeuriger. De commotie over glyfosaat en andere pesticiden plus PFAS moet tegen de achtergrond van die meetrevolutie worden gezien. We zijn bang voor onvoorstelbaar kleine hoeveelheden van substanties en die angst is waarschijnlijk slechter voor de (volks)gezondheid dan die substanties zelf.
Power, and power is money! To let it go on now is very short-sighted, so we will have to unite even more strongly to show that this cannot go on any longer. Fortunately, there are also plenty of policymakers who do listen and understand that change is needed, and that this is possible. The Re-generation wants change. The future is theirs, GenZ and GenAlpha are rattling at the gates and want healthier, more affordable food and cleaner environment.
So let us plead for them the way we received from our parents for freedom. Because healthy living is also Freedom!
‘You’ve poisoned all our hopes, we have nothing now. And what of the children? What has this done to them? Damn you for the pain they must feel’
Hans van Geluk op LinkedIn, als antwoord op het stuk van Simon Roozendaal
Titiano Vecellio, Pieve di Cadore 1488/90, Venetië 1576. Venus van Urbino 1538, olieverf op doek 119×165. Florence Office Gallery – Urbino’s Venus is een van Titiaans beroemdste werken en toont een emblematische figuur van een jonge bruid die zich aankleedt om deel te nemen aan de viering van het ritueel dat in Venetië bekendstaat als “il toccamano”. Het was een huiselijke en niet-kerkelijke ceremonie waarbij jonge aanstaande vrouwen, door de hand van de bruidegom aan te raken, hun toestemming voor het huwelijk gaven. Titiano neemt de impuls om een verleidelijke Venus te schilderen naar aanleiding van een iconografie die is ontstaan in de Eerste Renaissance en is geïnspireerd door de oude figuratie van de “Venus pudica”. Het meisje, naakt liggend op een bed van spreien, kijkt de toeschouwer aan met verleidelijke en zachte ogen, terwijl ze met haar linkerhand de pub verbergt en in haar rechterhand een boeket rozen vasthoudt, symbool van de Godin en van plezier en volharding in de liefde. Aan het voeteneind van het bed roept de slapende hond om huwelijkse trouw. De achtergrond toont een verfijnde omgeving, eigen aan een rijk patriottisch huis uit Venetië van de Vijf Eeuwen. Twee polsbandjes zijn in de problemen: de ene probeert stiekem in de prullenbak te sluipen waaruit ze net de weelderige gouden en blauwe trouwjurk heeft gehaald, zichtbaar op de schouder van de andere polsband die op de rechtervoet staat. Op de vensterbank is de pot met mirte, een plant die traditioneel in verband wordt gebracht met Venus, een verdere verwijzing naar de volharding in de liefde die nog steeds de hond aan het voeteneind van het bed streelt. Op dit doek bevestigt Titiano zijn buitengewone talent om intensiteit en karakter aan personages te geven, evenals een ongeëvenaarde kennis om de zachtheid van de incarnaties en de kwaliteit van de materialen terug te geven. Zoals een brief uit 1538 getuigt, werd het schilderij van de “naakte vrouw” door Guidobaldo II della Rovere rechtstreeks van Titiano gekocht; het doek arriveerde vervolgens in 1631 in Florence met de erfenis van Vittoria della Rovere, laatste van het Huis en echtgenote van de Groothertog van Toscane, Ferdinando II de’ Medici. Lange tijd werd het tentoongesteld in de Tribune van Officieren naast de Venere de’ Medici, waarschijnlijk in een gewenste vergelijking tussen de twee opvallende schoonheden, het klassieke en ideale van het antieke beeld en het moderne en vleselijke geschilderd door Titiaan. Bron: Fragmenten
Uitgelicht: “Tachtig procent van wat in de supermarkt ligt, is niet bevorderlijk voor onze gezondheid”
Als orthopeed behandelt Patrick Deckers jarenlang mensen met een klacht die veroorzaakt wordt door hun ongezonde dieet. In plaats van doorgaan met protheses plaatsen, besluit hij het probleem bij de wortels aan te pakken. Met Caring Doctors zet hij in op een plantaardig dieet, minder welvaartsziektes, minder milieuschade en meer voedselveiligheid. Daarmee geven we niet alleen onze eigen gezondheid, maar ook die van de Aarde een hoognodige boost.
“Ik wil je gehaktbal niet afpakken, ik wil je bewust maken van de impact van die gehaktbal.”
Je werkte jarenlang als orthopeed, en besloot toen om je baan on hold te zetten om Caring Doctors op te richten. Vanwaar deze wending?
“Ik heb inderdaad twintig jaar met veel plezier als orthopeed gewerkt. Maar ik merkte door de jaren heen dat er steeds ongezondere mensen tegenover mij kwamen zitten. Hun voedingspatroon was bijna altijd de grootste oorzaak van hun slechte gezondheid. Dus ik nam leefstijl vaak mee in mijn spreekuren. Sommige mensen konden dat waarderen, anderen werden boos. Die hadden zoiets van: ‘Ik kom hier voor een nieuwe knie, niet om leefstijladvies te krijgen’. Ik moest dan gewoon mijn kunstje doen. Wat mensen vaak niet begrijpen, is dat zorg minder betrouwbaar is als je ongezond bent. Als je te zwaar bent, is het technisch moeilijker om een knieprothese te plaatsen. Of als je suikerziekte hebt, gaat een prothese makkelijker ontsteken. En als je gezond leeft, zijn heel veel medische ingrepen zelfs niet eens nodig. Dan worden we minder snel ziek en hebben we minder zorg nodig. En werkt de zorg die artsen leveren bovendien beter. Het is belangrijk om dat te beseffen, want de zorglast wordt straks zo hoog dat de zorg het niet meer aan kan.
Los daarvan heb ik me altijd zorgen gemaakt om hoe wij met de natuur omgaan. Alles bij elkaar leidde dit tot het idee van Caring Doctors. Anderhalf jaar geleden ben ik gestopt met mijn werk als orthopeed om me daar volledig op te richten. We bestaan nu formeel een jaar.”
Wat doet Caring Doctors precies? Lees dit verder op
“Als we gezond eten, worden we minder snel ziek, hebben we minder zorg nodig en werkt de zorg die artsen leveren beter”
Deze regel is wijs voor een goede gezondheid: eet alleen als je wilt en geniet van voedsel. Kauw grondig opdat het je goed doet. Kook het goed, eerlijk en zonder kruiden. Hij die medicijnen slikt doet daar slecht aan
Pesticide Action Network (PAN) Africa is a network of information and actions for the control of pesticide
It is part of Pesticides Action Network International, a global coalition of volunteer groups, civil society organizations, research institutes, universities and citizens working for the adoption of sound environmental practices instead of the use of hazardous chemical pesticides.
Gepubliceerd door Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer
PARKINSON(ISME) EN VERKEERSDEELNEMER
Voorwoord
Sinds april 2019 heb ik de diagnose Parkinson en moest mijn werkzaamheden als rijinstructeur, rijangstcoach en handels agent staken. Hierop heb ik besloten om mijn skills in te zetten als vrijwilliger voor de Parkinson Vereniging. Dit met doel om mijn mede Parkinsonians te kunnen ondersteunen met advies in onder andere Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer. Met meer dan 35 jaar ervaring als Rij instructeur, Faalangstdeskundige, Rijangst coach, Verkeersdocent en Inzicht in het karakter van mensen, Menskunde, Psychologie, Savoir-vivre (vermogen om sociaal met anderen om te kunnen gaan en zich maatschappelijk gepast en welgemanierd te gedragen) en Wereldkennis kan ik u ondersteunen.
Door mijn expertise ben ik uitstekend in staat om het beste in mensen naar boven te halen. Heeft u een vraag schroom dan niet om deze via de website of per mail aan mij te stellen.
Deze website is een verlengstuk voor de website van de Parkinson Vereniging.
Als geen ander weet u wat de ziekte Parkinson met u en uw naasten doet. Het kan u op diverse manieren belemmeren om deel te nemen aan het verkeer. Zowel als voetganger (met stok, rollator), fietser (twee of driewielig), scootmobiel, invalide voertuig en automobilist kan het zeer complex worden als er op enige wijze angsten bij gaan ontstaan.
De opzet van deze website is zo dat ik u van alle soorten angsten bij het autorijden iets mee wil geven. Maar dit is uiteraard ook toepasbaar op andere weggebruikers zoals voetganger (freezen) en fietser (balans) in de breedste zin van het woord.
Dit is niet alleen voor u van toepassing, maar ook voor diegene die met u mee is.
Ik wens u nog veel veilige kilometers toe en hoop dat u iets aan mijn adviezen heeft.
Vriendelijke groet,
Hans van Geluk
Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer
Bekijk meer berichten
Eén opmerking over 'Editie Glyfosaat/PFAS 73 – ‘And how long can this go on? How long before it breaks up, how long, I wanna scream, oh yeah!’ – Parkinson, verkeer en meer 21-01-2025'
'A fight we might be able to win, if we just want to' 
Eén opmerking over 'Editie Glyfosaat/PFAS 73 – ‘And how long can this go on? How long before it breaks up, how long, I wanna scream, oh yeah!’ – Parkinson, verkeer en meer 21-01-2025'