“Parkinson maakt het leven complex, maar ook verkeer- en rijangst maken het leven complex"
Extra editie Glyfosaat/PFAS 65 – ‘These are the seasons of emotion. And like the wind, they rise and fall, his is the wonder of devotion’ – Parkinson, verkeer en meer
In werkelijkheid is het droevig gesteld met ‘Gods akkers’ – Foto AI Parkinson(isme) en VerkeersdeelnemerMore than 15 million people in the world have Parkinson’s disease.
In the Netherlands, 1 in 22 people now get Parkinson’s disease.
It has to STOP!
Stop glyphosate, PFAS and other toxic substances.
Stel je voor dat je geleidelijk de controle over je eigen lichaam veroorzaakt… Dit is de harde realiteit voor 67.000 mensen met parkinson in Nederland. Op dit moment krijgt 1 op de 22 mensen in ons land in zijn/haar leven parkinson. De aanbevolen 10 jaar zal naar verwachting het aantal mensen met parkinson explosief toenemen.
Titiano Vecellio, Pieve di Cadore 1488/90, Venetië 1576. Venus van Urbino 1538, olieverf op doek 119×165. Florence Office Gallery – Urbino’s Venus is een van Titiaans beroemdste werken en toont een emblematische figuur van een jonge bruid die zich aankleedt om deel te nemen aan de viering van het ritueel dat in Venetië bekendstaat als “il toccamano”. Het was een huiselijke en niet-kerkelijke ceremonie waarbij jonge aanstaande vrouwen, door de hand van de bruidegom aan te raken, hun toestemming voor het huwelijk gaven. Titiano neemt de impuls om een verleidelijke Venus te schilderen naar aanleiding van een iconografie die is ontstaan in de Eerste Renaissance en is geïnspireerd door de oude figuratie van de “Venus pudica”. Het meisje, naakt liggend op een bed van spreien, kijkt de toeschouwer aan met verleidelijke en zachte ogen, terwijl ze met haar linkerhand de pub verbergt en in haar rechterhand een boeket rozen vasthoudt, symbool van de Godin en van plezier en volharding in de liefde. Aan het voeteneind van het bed roept de slapende hond om huwelijkse trouw. De achtergrond toont een verfijnde omgeving, eigen aan een rijk patriottisch huis uit Venetië van de Vijf Eeuwen. Twee polsbandjes zijn in de problemen: de ene probeert stiekem in de prullenbak te sluipen waaruit ze net de weelderige gouden en blauwe trouwjurk heeft gehaald, zichtbaar op de schouder van de andere polsband die op de rechtervoet staat. Op de vensterbank is de pot met mirte, een plant die traditioneel in verband wordt gebracht met Venus, een verdere verwijzing naar de volharding in de liefde die nog steeds de hond aan het voeteneind van het bed streelt. Op dit doek bevestigt Titiano zijn buitengewone talent om intensiteit en karakter aan personages te geven, evenals een ongeëvenaarde kennis om de zachtheid van de incarnaties en de kwaliteit van de materialen terug te geven. Zoals een brief uit 1538 getuigt, werd het schilderij van de “naakte vrouw” door Guidobaldo II della Rovere rechtstreeks van Titiano gekocht; het doek arriveerde vervolgens in 1631 in Florence met de erfenis van Vittoria della Rovere, laatste van het Huis en echtgenote van de Groothertog van Toscane, Ferdinando II de’ Medici. Lange tijd werd het tentoongesteld in de Tribune van Officieren naast de Venere de’ Medici, waarschijnlijk in een gewenste vergelijking tussen de twee opvallende schoonheden, het klassieke en ideale van het antieke beeld en het moderne en vleselijke geschilderd door Titiaan. Bron: Fragmenten
Uitgelicht: Nederland is grootverbruiker van landbouwgif Glyfosaat
Gelinkt aan ziekten zoals Parkinson en kanker. Met name kinderen zijn gevoelig voor pesticiden.
Follow the Money trof in Nederland minstens 176 basisscholen aan waarbij binnen een straal van 250 meter glyfosaat werd gebruikt. Bij 1874 scholen was dat op minder dan een kilometer afstand het geval.
‘Ook in de buurt van speeltuinen duiken gele akkers op. Bij 490 speeltuinen binnen 250 meter, en bij 5.437 binnen een kilometer.’
Omdat glyfosaat zich goed hecht aan bodemdeeltjes, blijft het spul nog jaren aanwezig in de omgeving – ook als boeren allang zijn gestopt met spuiten. Violette Geissen is hoogleraar aan Wageningen University & Research (WUR) en leidt een Europees onderzoeksproject over de effecten van pesticiden op de natuur en de volksgezondheid. Zij zegt: ‘Als glyfosaat uit de spuit komt, wordt een deel met de wind meegenomen. Dat daalt grotendeels binnen 250 meter neer. Maar vervolgens kan een nieuwe windvlaag het nog verder meevoeren. Daarnaast kan glyfosaat zich binden aan fijne bodemdeeltjes en huisstof dat via hogere luchtlagen overal terecht kan komen.’
Drinkwaterbedrijven waarschuwen al geruime tijd dat bestrijdingsmiddelen onze drinkwatervoorziening bedreigen. Volgens drinkwaterkoepel Vewin worden er in ‘vrijwel alle oppervlaktewaterwinningen en in een deel van de grondwaterwinningen’ te veel bestrijdingsmiddelen aangetroffen. Een woordvoerder stelt dat tussen 2018 en 2022 in ‘bijna al het oppervlaktewater waar drinkwater wordt gewonnen’ glyfosaat boven de normen werd aangetroffen. In 108 grondwaterbeschermingsgebieden werd in 2020 dan ook gespoten met glyfosaat, blijkt uit de satellietbeelden.
Om te voorkomen dat dat in het drinkwater terechtkomt, moeten waterbedrijven het water zuiveren – en dat kost veel geld, al kan Vewin niet zeggen hoeveel. ‘Die kosten moeten wij weer doorberekenen aan de klant.’ Interessant artikel en onderzoek van Follow The Money: https://lnkd.in/eazppxaE
Bron: NOS / Het omstreden landbouwgif glyfosaat in kaart gebracht
Overal in Nederland kiezen boeren en tuinders voor regeneratie. Ze maken géén gebruik van landbouwgif, maar zorgen juist voor meer biodiversiteit en een vruchtbare bodem vol leven.
In dit artikel vind je – per provincie – een overzicht van ruim 100 regeneratieve boeren en tuinders. Sommigen van hen werken biologisch of biodynamisch, anderen kiezen voor agroforestry of permacultuur.
Toch hebben alle boeren en tuinders in het artikel een aantal dingen gemeen: Ze maken géén gebruik van landbouwgif, krachtvoer of kunstmest Ook monoculturen vind je er niet Er wordt goed gezorgd voor de bodem en biodiversiteit Indien er boerderijdieren voorkomen, staat hun welzijn centraal
Ik lees een verhaal van Annejet van der Zeil gebaseerd op waargebeurde feiten. De blog van Lidwien Jansen in de link gaat daarover.
Een interessant verhaal:
Een bollenboer vermoordde zijn vrouw door haar iedere dag een beetje gif toe te dienen. In de toegestane hoeveelheid. De industrie zou het een “veilige dosis” noemen. Maar ook “veilige doseringen” kunnen ernstige schade toebrengen.
De vrouw in het verhaal gaat eraan dood.
Ook ik leerde ooit bij toxicologie op de universiteit dat het de dosis is die bepaalt of een stof giftig is. Een beetje gif moet kunnen. Of zoiets. Ik kijk er nu heel anders naar.
Het verhaal van Annejet laat het mooi zien. Sommige stoffen zíjn giftig. Ze zijn gemaakt om iets dat leeft te doden. Toegestane hoeveelheden stapelen zich tot een ziekmakend gehalte. Ieder lichaam is anders en vroeg of laat is een hoeveelheid genoeg om schade te kunnen opmerken. Wanneer is voor iedereen anders.
In Frankrijk overleed Emmy – een kind – door pesticiden op bloemen. Ze kreeg er kanker door. Dat nieuws raakte me. Ik dacht terug aan 2023 toen de boer begon met gifspuiten op de lelies naast onze tuinen. Toen we naar de rechter stapten kregen we onze vrijheid terug. We konden weer naar buiten (de GGD adviseert omwonenden binnen te blijven op dagen dat er gespoten wordt).
Wat me raakte was de gedachte dat in onze buurt 6 kinderen wonen in de leeftijd van 0 – 10 jaar. Toen de rechter het spuitverbod uitsprak hadden deze kinderen al wekenlang in de troep gezeten. Pesticiden hechten zich ook aan huisstof. Ze verspreiden zich door de omgeving.
Zouden onze huizen inmiddels weer schoon zijn?
En hoe zit het met de andere akkers rond ons huis waar aardappels en uien gekweekt worden? Moeten we om gezond oud te kunnen worden weer terugverhuizen naar de stad? Want giftige stoffen op het platteland blijven giftig. Ook als het gaat om een “toegestane dosis”. Een toegestaan middel. Of een toegestane manier.
Het is waarom ik me nog steeds inzet voor de misstanden rond pesticiden.
Vorige week sprak ik met een internationale tv-zender en deze week werk ik mee aan een podcast van een krant over de Boterveenzaak. Met liefde. Want pesticiden zijn troep. Een veilige dosis bestaat niet. Misschien moeten we niet wachten op wat het CTGB wel of niet toestaat op onze groenten of in onze straat. Misschien moeten we niet wachten op wat de gemeente wel of niet kan doen.
Misschien gaat het óók – maar natuurlijk niet alleen – om wat wíj toestaan in óns dagelijks leven. Dus ik kies voor natuurlijke producten om mijn huis mee schoon te maken. Voor biologische groenten en fruit. Onze dieren krijgen geen chemische anti-vlooienmiddelen. Bloemen kweken we op onze eigen biologische akker. 🍀
Gepubliceerd door Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer
PARKINSON(ISME) EN VERKEERSDEELNEMER
Voorwoord
Sinds april 2019 heb ik de diagnose Parkinson en moest mijn werkzaamheden als rijinstructeur, rijangstcoach en handels agent staken. Hierop heb ik besloten om mijn skills in te zetten als vrijwilliger voor de Parkinson Vereniging. Dit met doel om mijn mede Parkinsonians te kunnen ondersteunen met advies in onder andere Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer. Met meer dan 35 jaar ervaring als Rij instructeur, Faalangstdeskundige, Rijangst coach, Verkeersdocent en Inzicht in het karakter van mensen, Menskunde, Psychologie, Savoir-vivre (vermogen om sociaal met anderen om te kunnen gaan en zich maatschappelijk gepast en welgemanierd te gedragen) en Wereldkennis kan ik u ondersteunen.
Door mijn expertise ben ik uitstekend in staat om het beste in mensen naar boven te halen. Heeft u een vraag schroom dan niet om deze via de website of per mail aan mij te stellen.
Deze website is een verlengstuk voor de website van de Parkinson Vereniging.
Als geen ander weet u wat de ziekte Parkinson met u en uw naasten doet. Het kan u op diverse manieren belemmeren om deel te nemen aan het verkeer. Zowel als voetganger (met stok, rollator), fietser (twee of driewielig), scootmobiel, invalide voertuig en automobilist kan het zeer complex worden als er op enige wijze angsten bij gaan ontstaan.
De opzet van deze website is zo dat ik u van alle soorten angsten bij het autorijden iets mee wil geven. Maar dit is uiteraard ook toepasbaar op andere weggebruikers zoals voetganger (freezen) en fietser (balans) in de breedste zin van het woord.
Dit is niet alleen voor u van toepassing, maar ook voor diegene die met u mee is.
Ik wens u nog veel veilige kilometers toe en hoop dat u iets aan mijn adviezen heeft.
Vriendelijke groet,
Hans van Geluk
Parkinson(isme) en Verkeersdeelnemer
Bekijk meer berichten
Eén opmerking over 'Extra editie Glyfosaat/PFAS 65 – ‘These are the seasons of emotion. And like the wind, they rise and fall, his is the wonder of devotion’ – Parkinson, verkeer en meer'
'A fight we might be able to win, if we just want to' 
Eén opmerking over 'Extra editie Glyfosaat/PFAS 65 – ‘These are the seasons of emotion. And like the wind, they rise and fall, his is the wonder of devotion’ – Parkinson, verkeer en meer'